MONÓLOGO DUN ALPINISTA
Levabamos días esperando que mellorase o tempo. Por fin, o xoves 21 o vento
afrouxou. Non era un bo día, pero polo menos deixara de azoutarnos aquel vento
tempestuoso. E iso animounos. As previsións meteorolóxicas para o resto da
semana non eran optimistas, así que se nos presentaba unha oportunidade única,
tiñamos unha pequena ventá para intentalo, era "agora ou nunca".
Había moito risco, si. Así que o falamos. Discutímolo os seis. Somos un equipo,
eramos un equipo. Ata ese momento, estiveramos de acordo en todo, nunca
estivera nunha expedición tan cohesionda como esta pero... naquel momento crucial
tivemos opinións diferentes. Non criticarei a capacidade de ninguén. Todos
eramos grandes alpinistas, con moita experiencia ás nosas costas, pero naquelas
circunstancias quedou claro que tiñamos maneiras diferentes de entender a
aventura. Cinco contra un. Quedei só. O lóxico tería sido acatar a decisión do
grupo e manter o bloque pero... pero... os que coñezan a alta montaña saberán
que, a sete mil metros de altura estaste a xogar a vida e o xusto é que cada un
poida decidir por si mesmo sobre si mesmo, así que... optamos por separarnos.
(Triste, nostálxico). Aínda recordo as súas caras cando nos separamos. Se
estivesen aquí, poderiamos escoitar o seu relato pero... non están. (Detén a
narración un instante, embargado polo recordo doloroso) Que pasou? Despedinme
así, co brazo, e... emprendín o camiño do cumio en solitario. Foi unha
ascensión dura. Cheguei ao cume á unha do mediodía -o primeiro europeo en
alcanzar o cumio do Kananda sen
osíxeno-. Eles fóronse para a casa. Non volvín saber deles... No me falan... Creo que se enfadaron comigo ...
(Nota: Arranca como unha narración tráxica pero, en realidade, trátase dunha infantil cuestión de envexa. A graza está en que, por uns momentos, pareza que os compañeiros morreron ao intentar alcanzar o cumio)
(Nota: Arranca como unha narración tráxica pero, en realidade, trátase dunha infantil cuestión de envexa. A graza está en que, por uns momentos, pareza que os compañeiros morreron ao intentar alcanzar o cumio)
Autor: Marc Egea
Tradución e adaptación:B. I. G.
0 comentarios:
Enviar um comentário